آشنایی با بیماری اگزما و راه‌های تشخیص و درمان آن

این مقاله برای کمک به درک بیشتر درباره اگزمای آتوپیک که به عنوان درماتیت آتوپیک نیز شناخته می‌شود، نوشته شده است. کلمات اگزما و درماتیت به معنای یکسان است و بنابراین اگزمای آتوپیک همان شرایط درماتیت آتوپیک است. در این مقاله به شما میگوییم بیماری اگزمای آتوپیک چیست، چه عواملی باعث به وجود آمدن آن میشود، چگونه می توان آن را درمان کرد و از کجا میتوانید اطلاعات بیشتری در مورد آن کسب کنید.

اگزمای آتوپیک چیست؟

اگزمای آتوپیک به دلیل التهاب پوستی یک بیماری پوستی بسیار شایع است. این بیماری ممکن است در هر سنی اتفاق بیفتد اما شروع آن معمولا از کودکی است. از هر 5 کودک در انگلستان یکی از آن ها در برخی از شرایط مبتلا به اگزما هستند، همچنین این بیماری ممکن است بعدها در زندگی افرادی شروع شود که به عنوان یک کودک اگزمای آتوپیک نداشتند.

اصطلاح “آتوپیک” برای توصیف گروهی از شرایط استفاده می شود که شامل آسم، اگزما و تب یونجه و حساسیت به مواد غذایی است. این شرایط به افزایش فعالیت فرد و آلرژی سیستم ایمنی بدن مرتبط است.

“اگزما” اصطلاحی است که از واژه یونانی “جوش” آمده است و از آن برای توصیف پوست قرمز، خشک و خارش دار استفاده می شود که گاهی اوقات می تواند شامل تاول، پوسته پوسته شدن و ضخیم شدن پوست باشد.

چه عواملی باعث اگزمای آتوپیک می شود؟

اگزمای آتوپیک یک بیماری پیچیده است و به نظر می رسد تعدادی از عوامل مهم از جمله حساسیت بیمار و عوامل محیطی در شیوع و ابتلای آن بسیار تاثیرگذار هستند.

در پوست بیماران معمولاً تغییراتی از جمله واکنشهای التهابی ایجاد می شود و در این مقطع پوست به حساسیت های بیش از حد واکنش نشان می دهد.

عوامل محیطی شامل تماس با صابونها ، مواد شوینده و هر ماده شیمیایی دیگری است که بر روی پوست اعمال می شود، قرار گرفتن در معرض آلرژن ها و عفونت با باکتری ها و ویروس های خاص. تمایل به شرایط آتوپیک اغلب در خانواده ها رخ می دهد و شامل بخشی از ژن های شما میشود. تغییر در یک ژن که در حفظ یک سد سالم پوست از اهمیت برخوردار است، با توسعه اگزما ارتباط تنگاتنگی دارد. این باعث می شود پوست بیماران مبتلا به اگزما بسیار مستعد ابتلا به عفونت باشد و اجازه ورود مواد / ذرات تحریک کننده به پوست را بدهد و باعث خارش و التهاب شود.

اگزمای آتوپیک یک بیماری واگیردار نیست.

آیا اگزمای آتوپیک ارثی است؟

بله اگزمای آتوپیک تمایل به ارث بری در خانواده ها دارد. اگر والدین و یا حتی یکی از آن ها مبتلا به اگزما باشند، احتمالاً فرزندانشان نیز دچار این بیماری شوند. تقریباً یک سوم از کودکان مبتلا به اگزما مبتلا به تب آسم و یا تب یونجه نیز می شوند. آتوپیک اگزما بر روی مردان و زنان به طور یکسان تأثیر می گذارد.

علائم اگزمای آتوپیک چیست؟

علامت اصلی اگزما خارش است. خاراندن در واکنش به خارش ممکن است باعث بسیاری از تغییراتی شود که روی پوست دیده می شود. خارش می تواند به اندازه ای شدید باشد که در خواب بیمار نیز اختلال ایجاد کند و همچنین باعث خستگی و تحریک پذیری می شود. به طور معمول بیمار مبتلا به اگزمای آتوپیک مراحل سختی را پشت سر می گذارد.

اگزمای آتوپیک به چه شکل است؟

اگزمای آتوپیک می تواند بر روی هر قسمت از پوست از جمله صورت تأثیر بگذارد، اما مناطقی که بیشترین آسیب را دارند عبارتند از: چین و چروک مفاصل در آرنج و زانوها، و همچنین مچ و گردن (که به آن الگوی خمشی گفته می شود). سایر جلوه های رایج AE شامل نواحی التهابی بر روی اندام به اندازه سکه (الگوی دیسکوئید) و تعداد زیادی برجستگی کوچک است که با فولیکول های مو همزمان است (الگوی فولیکولی).

اگزمای آتوپیک چگونه تشخیص داده می شود؟

ویژگی‌های اگزما معمولاً هنگام ارزیابی پوست توسط متخصصان حوزه سلامت، پرستاران و پزشکان به راحتی قابل تشخیص هستند و معمولاً نیازی به آزمایش خون یا آزمایش‌های پوستی نیست. در برخی موارد ممکن است برای بررسی عفونت‌های باکتریایی یا ویروسی، نیاز به آزمایش پوست باشد.

اگزمای آتوپیک چگونه درمان می‌شود؟

درمان اگزمای آتوپیک معمولاً شامل ترکیبی از مراقبت های پوستی و داروهای تجویزی است. مهم‌ترین گام در درمان این بیماری، استفاده منظم از مرطوب کننده های مناسب برای حفظ رطوبت پوست و جلوگیری از خشکی و تحریک آن است.

سری محصولات اگزوپرو از برند اتوپیا، با فرمولاسیونی تخصصی و نوآورانه، به‌طور خاص برای مراقبت از پوست های خشک و مستعد اگزما طراحی شده است. این مجموعه با استفاده از ترکیبات موثر و ضد التهاب، به بهبود و ترمیم سد دفاعی پوست کمک کرده و خشکی و تحریکات ناشی از اگزما را کاهش می‌دهد.

محصولات “اگزوپرو” به‌ویژه برای افرادی که به مشکلات پوستی مزمن مانند اگزما مبتلا هستند، راه‌حلی مؤثر برای تسکین و بازگرداندن نرمی و لطافت به پوست است.

داروهای موضعی کورتیکواستروئیدی به‌طور معمول برای کاهش التهاب و خارش پوست تجویز می‌شوند، اما باید توجه داشت که این داروها حتماً باید تحت نظر پزشک مصرف شوند و هیچ‌گاه نباید به‌طور خودسرانه استفاده شوند. در موارد شدیدتر، پزشک ممکن است داروهای سیستمیک مانند آنتی‌هیستامین‌ها یا درمان‌های بیولوژیک را برای تنظیم سیستم ایمنی تجویز کند.

علاوه بر درمان‌های دارویی، شناسایی و پرهیز از عواملی که می‌توانند علائم را تشدید کنند، مانند آلرژن‌ها یا مواد شیمیایی، نقش مهمی در مدیریت بیماری دارد.